- pellicio
- pellĭcĭo or perlĭcĭo, lexi, lectum, 3 (collat. form pellĭcĕo, ēre, Charis. p. 217 P.; Diom. p. 364 ib., prob. on account of the perf. pellicuit, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 877 ib.), v. a. [per-lacio], to allure, entice, inveigle, decoy, coax, wheedle, etc.I.Lit. (class.): pellexit, in fraudem induxit, Paul. ex Fest. p. 207 Müll.; Plaut. Men. 2, 2, 68:B.
is senem per epistolas Pellexit,
Ter. Phorm. 1, 2, 18:mulierem imbecilli consilii pellexit ad se,
Cic. Fl. 30, 72:animum adulescentis,
id. Clu. 5, 13:populum in servitutem,
Liv. 4, 15 fin.:qui Chaucos ad deditionem pellicerent,
Tac. A. 11, 19:militem donis, populum annonā, cunctos dulcedine otii pellexit,
id. ib. 1, 2:Florus pellicere alam equitum, ut, etc.,
id. ib. 3, 42:animas instabiles,
Vulg. 2 Pet. 2, 14.— Poet.:nec poterat quemquam placidi pellacia ponti Subdola pellicere in fraudem ridentibus undis,
Lucr. 5, 1005; 6, 1001.—Transf.: alienam segetem (alienas fruges, etc.), to draw away the fruits of another's land to one's own by incantations and magical arts, Serv. Verg. E. 8, 99; Plin. 18, 6, 8, § 41.—II.Trop.:meā quidem sententiā multo majorem partem sententiarum sale tuo et lepore et politissimis facetiis pellexisti,
have brought over to your side, Cic. de Or. 1, 57, 243.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.